W Bieszczadzkim Parku Narodowym w sezonie letnim uprawiane są trzy główne formy turystyki: piesza, rowerowa i konna. Dla każdej z tych form przygotowano odpowiednią infrastrukturę turystyczną oraz opracowano odrębne zasady dotyczące poruszania się turystów na terenie Parku.
Turystyka piesza
Chcąc wejść na połoniny lub na jeden z sześciu szczytów przekraczających wysokość 1300 m turysta zobowiązany jest do korzystania z oznakowanych szlaków turystycznych i ścieżek przyrodniczych. Przez Bieszczadzki Park Narodowy poprowadzonych jest około 120 km pieszych szlaków turystycznych i podobna ilość ścieżek przyrodniczych. Wchodząc na szlak lub ścieżkę turysta zobowiązany jest do zakupienia biletu w jednym z 17 punktów informacyjno-kasowych (ceny biletów w poszczególnych punktach kasowych różnią się). Przy szlakach prowadzących na połoniny ustawione zostały ławostoły oraz deszczochrony. Niżej w dolinach można odpocząć w specjalnie do tego celu przygotowanych wiatach brogowych.
W dolinach przygotowano dla turystów dwa pola namiotowe (Bereżki, Berehy Górne) oraz kilka innych obiektów noclegowych prowadzonych przez Park. Po zejściu ze szlaków, turyści mogą rozpalić ognisko w specjalnie do tego celu wybudowanych wiatach ogniskowych. Wiaty udostępniane są w godzinach 8.00 – 22.00. Aby skorzystać z wiaty konieczna jest wcześniejsza jej rezerwacja. Turyści wchodzący na szlak zobowiązani są do przestrzegania regulaminu Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Należy pamiętać, że wprowadzanie psów naszlaki turystyczne i ścieżki przyrodnicze jest zabronione (z wyjątkiem odcinków prowadzących wzdłuż dróg publicznych). Dla własnego bezpieczeństwa nie należy zbaczać z oznakowanej ścieżki lub szlaku, a każdą trasę należy zaplanować tak, by do miejsca zakwaterowania wrócić przed zapadnięciem zmierzchu.
Wiata ogniskowa w Suchych Rzekach
Ławostół na parkingu w Ustrzykach Górnych
Deszczochron przy szlaku niebieskim na Tarnicę
Pole namiotowe w Brzegach Górnych
Turystyka rowerowa
Turystyka rowerowa na terenie BdPN realizowana jest wyłącznie w oparciu o drogi publiczne i wyznaczone do tego celu utwardzane trasy. Ze względu na bezpieczeństwo osób poruszających się po szlakach przeznaczonych dla turystyki pieszej oraz negatywne oddziaływanie rowerów górskich na zasoby przyrodnicze, poruszanie się na rowerach po szlakach pieszych jest zabronione.
Dla rowerzystów wyznaczono ponad 50 km ogólnodostępnych dróg oraz kilka fragmentów utwardzonych dróg wewnętrznych BdPN. Na obszarze Parku zlokalizowanych jest 5 parkingów rowerowych (stojaków, do których przypina się rower stosując odpowiednio numerowane zabezpieczenia) w miejscowościach Bukowiec, Ustrzyki Górne, Wołosate, Brzegi Górne oraz na Przełęczy Wyżniańskiej. Każdy z parkingów czynny jest przez 12h, od 7.00 do 19.00. Zachęcamy do pozostawienia rowerów na parkingach i odbycia wędrówek pieszych w nienaruszonej przyrodzie.
Stojaki rowerowe przy parkingu na Przełęczy Wyżniańskiej
Stojaki rowerowe na parkingu w Ustrzykach Górnych
Turystyka konna
Turystyka konna na obszarze BdPN rozwija się w oparciu o Zachowawczą Hodowlę Konia Huculskiego w Wołosatem oraz Stanicę Turystyki Konnej w Tarnawie Niżnej. Ośrodki te dysponują pewną ilością koni przystosowanych dla potrzeb turystyki konnej, część koni przygotowywana jest również do udziału w rajdach konnych.W ośrodkach istnieje możliwość nauki jazdy konnej na otwartym powietrzu, ośrodek w Wołosatem posiada ponadto krytą ujeżdżalnię. Wyjątkowo ze szlaków konnych BdPN (po uzyskaniu odpowiedniego zezwolenia) mogą skorzystać również osoby wjeżdżające do Parku na koniach obcych. Na terenie parku funkcjonuje około 65 km szlaków konnych. Wskazaną formą zwiedzania Parku są przejażdżki konnymi zaprzęgami. Bieszczadzki Park Narodowy w sezonie turystycznym uruchamia w tym celu kilka odcinków szlaków konnych oraz udostępnia turystom własne konie i bryczki. Przejażdżki konne są formą rekreacji umożliwiającą pełne korzystanie z walorów krajobrazowych Parku – przede wszystkim krajobrazu „bieszczadzkiej krainy dolin”.
Fajny blog!