Ojców to wieś w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, gminie Skała. Leży w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej w Dolinie Prądnika na Szlaku Orlich Gniazd.
Początkowo dobra ojcowskie stanowiły własność Korony, która z czasem zaczęła się kurczyć na rzecz własności magnackiej i duchownej. W poł. XIII w. Grodzisko i Skałę z okolicznymi dobrami otrzymał klasztor SS. Klarysek z Zawichostu. Pieskowa Skała w 1378 r. przeszła w ręce rodziny Szafrańców, a Ojców pozostał królewszczyzną.
W czasie walk o tron krakowski Ojców był również miejscem wydarzeń historycznych. Dla Łokietka, który stanął na czele walki o zjednoczenie Polski, Ojców stał się punktem oparcia w ostatecznej rozgrywce z królem czeskim Wacławem II. Łokietek znajdując czasowe schronienie w Ojcowie mógł na bieżąco obserwować ówczesną sytuację polityczną i zamierzenia Czechów w Krakowie.
Od XIV w. Ojców, zwany początkowo prawdopodobnie „osadą nad Prądnikiem”, był starostwem. W jego skład 8 okolicznych wsi: Jerzmanowice, Gotkowice, Smardzowice, Szklary, Zelków, Wielka Wieś, Wierzchowie i Bębło.
Od XVI w. w Dolinie Prądnika powstawało coraz więcej pojedynczych zabudowań, z których w pocz. XVIII w., w związku z akcją osadzania rzemieślników przez starostów ojcowskich, zaczęły się tworzyć odrębne osady – Prądnik Ojcowski i Prądnik Czajowski – nazywane dziś Ojcowem oraz Prądnik Korzkiewski, Swawola (Swywola) i Hamernia Królewska.
W 1829 r. rząd sprzedał dobra ojcowskie Konstantemu Wolickiemu, który wyjeżdżając za granicę odstąpił klucz ojcowski Karolowi Szulcowi. Transakcji tej jednak nie uznał rząd rosyjski i konfiskując majątek Wolickiego sprzedał go na licytacji wraz z ruinami zamku w 1837 r. Wojciechowi Prędowskiemu, a ten z kolei spadkobiercą uczynił swego syna Henryka.
Działalność uzdrowiska datuje się od roku 1855. Po powstaniu styczniowym ponownie rozpoczęto działalność, która wymagała renowacji po zniszczeniach wojennych. Powstały wtedy Pod Łokietkiem, Goplana, Pod Kazimierzem oraz park zdrojowy. Oficjanie uznany za uzdrowisko został Ojców w 1918 roku, jednak przez dziesięciolecia aż do chwili obecnej pozostał raczej miejscowością turystyczną.
