Karpacz, z niem. Krummhübel, jest miastem w województwie dolnośląskim, w powiecie jeleniogórskim. Położone jest w Sudetach Zachodnich, w dolinie rzeki Łomnicy. Historycznie leży na Dolnym Śląsku. W latach 1945-1954 była to siedziba wiejskiej gminy Karpacz. W Karpaczu zamieszkuje około 5000 ludność na powierzchni niemal 38 km2 sąsiadując na południu z Czechami. Jako miasto ustanowione zostało w 1960 r. z obszaru osiedla Karpacz.
Już w XII wieku w bezpośrednim sąsiedztwie Górnego Karpacza, na obszarze wschodniej części Pogórza Karkonoszy, żyły plemiona pogańskie w pobliżu góry Grabowiec (784 m n.p.m.). Na zachodnim zboczu tej góry tryska źródło, które zwano “Świętym źródłem” i stanowiło ono miejsce pogańskiego kultu wody oraz cel licznych pielgrzymek. Pogańskie wierzenia związana z piciem wody z tego źródełka przetrwały po dzień dzisiejszy – każdy kto nabierze wody do ust i przeskoczy na jednej nodze 7 razy wokół kapliczki św. Anny (wybudowana w XIV w. w pobliżu źródła) spełnią się jego życzenia oraz będzie szczęśliwy w miłości.
Pierwsze zapiski o Karpaczu pojawiły się w „Księgach Walońskich” z końcem XIV wieku. Po wybudowaniu kaplicy św. Wawrzyńca na Śnieżce Karpacz znalazł się na szlaku tzw. turystyki pielgrzymkowej. W 1772 roku założono szkołę ewangelicką.
W związku z napływem turystów w II połowie XIX wieku nastąpił rozwój osady: powstały hotele, zajazdy i gospody. W górnej części miasta (ówcześnie Brückenberg) w 1914 r. znajdowało się 12 hoteli i 54 pensjonaty, dysponujące łącznie około tysiącem miejsc noclegowych.
W 1945 r. miejscowość została wcielona do Polski. Przez kilka pierwszych tygodni używano nazwy Szterlingowo, dla uczczenia dowódcy patrolu wojskowego, który jako pierwszy zdobył szczyt Śnieżki. Używano również nazwy Krzywa Góra (m.in. dla stacji kolejowej). Z kolei na początku 1946 r. Komisja Ustalania Nazw Miejscowości przyjęła nazwę Drogosławice, która wywołała protesty miejscowych mieszkańców. Ostatecznie Komisja zmieniła zdanie i w maju 1946 r. przyjęto obowiązującą do dziś nazwę Karpacz (nazwa ta pojawiła się już pod koniec 1945 r., czasem jako Karbacz). Pozostałą niemiecką ludność wysiedlono do Niemiec.
W latach powojennych uruchomiono w Karpaczu (wys. 700 m n.p.m.) klimatologiczną stację meteorologiczną. Jej poprzedniczka, na wys. 605 m n.p.m., istniała i prowadziła pomiary meteo już w 1891 r.
W 1954 r. utworzono osiedle Karpacz.
W 2012 zakończono realizację tunelu pod stokiem „Kolorowa”, który umożliwił wyprowadzenie ruchu samochodowego z głównego ciągu komunikacyjnego miasta i przekształcenie go w deptak. Przez tunel przeprowadzono jezdnię o 2 pasach ruchu; nie posiada on natomiast chodników dla pieszych. Tunel został otwarty 18 grudnia 2012. Wraz z otwarciem obwodnicy ulica Konstytucji 3-go Maja stała się ulicą jednokierunkową, na której ruch odbywa się według zasad właściwych dla strefy zamieszkania.
W Karpaczu znajduje się wiele zabytków, takich jak dworek myśliwski, dawny dworzec kolejowy z wiatą peronową, karczma sądowa, schronisko „Samotnia” nad Małym Stawem, schronisko „Strzecha Akademicka” czy kaplica św. Wawrzyńca na Śnieżce.
Wielką atrakcją Karpacza są pobliskie Karkonosze z najwyższym szczytem Sudetów – Śnieżką.
W Karpaczu i jego pobliżu znajduje się kilkanaście ośrodków narciarskich, spośród których największymi są Kompleks Narciarski Kopa m.in. z dwoma wyciągami krzesełkowymi i 7 km tras narciarskich, Stacja Narciarska Biały Jar z 6-osobowym wyciągiem krzesełkowym (od 2011).
W Karpaczu istnieją również skocznie narciarskie Karpatka o punkcie konstrukcyjnym K35 (zdewastowana) czy Orlinek o punkcie konstrukcyjnym K85.
Znajduje się tu również Muzeum Sportu i Turystyki.
Do innych atrakcji tego malowniczego miejsca należą też kościół ewangelicki tzw. „Świątynia Wang”, Muzeum Zabawek, Tor saneczkowy „Kolorowa”, Zapora na Łomnicy oraz rzekoma anomalia grawitacyjna w Karpaczu.
Karpacz należy do szeregu miast, które mają świetnie rozbudowaną bazę turystyczną przygotowaną do wszelakich potrzeb wymagających turystów. Prócz popularnych tu możliwości zimowej turystyki sportowej, oferuje bogaty wachlarz turystyki górskiej, krajobrazowej.
Z pewnością każdy znajdzie tu coś na miarę swoich potrzeb. Jeśli chodzi o bazę noclegową (ok. 11 tys. miejsc noclegowych), można tu znaleźć droższe i bardziej komfortowe hotele, mniej drogie pensjonaty oraz pola campingowe, jak i o wiele tańsze schroniska młodzieżowe.
Po obu stronach głównej ulicy Karpacza można naleźć liczne punkty gastronomiczne – większe i mniejsze restauracje, pizzerie, ogródki piwne, wśród których każdy smakosz może wybierać według własnych preferencji smakowych oraz według zasobności swojego portfela.
źródło: Internet
Tekst: Monika Broniarz
Karpacz jest po prostu piękny 🙂
Cudownie, że są ludzie tak fajnie zwariowane jak
Ty 🙂 Ja również wessałem się w snowboard i narty i nie mogę sobie wyobrazić roku, żeby
nie poszusować. Pozdrawiam.
Świetne miejsce w Karpaczu, które koniecznie trzeba zobaczyć to Kulak Paark